کودکان و اخبار
کودکان و اخبار
توصیه‌هایی به بزرگسالان برای حمایت از کودکان در مواجهه با رویدادهای غم‌انگیز و اخبار اضطراب‌آور
بسیاری از ما زمان زیادی را صرف اخبار حوادث غم‌انگیزی مانند بلایای طبیعی، اقدامات تروریستی و دیگر اخبار ناخوشایند که روزانه به دستشان می‌رسد، می‌کنیم.
تنها از طریق همین دنبال کردن این اخبار و روایت‌ها، ممکن است احساس کنیم که مستقیماً با یک تراژدی در ارتباط هستیم، حتی اگر شخصاً درگیر آن نشده باشیم.
همزمان با بزرگسالان، کودکان هم همراه می‌شوند. بچه‌ها ممکن است در اتاقی بازی کنند که تلویزیون در حال پوشش دادن اخبار باشد و یا صدای بزرگسالان را که درباره این اخبار با هم صحبت می‌کنند بشنوند.
کودکان ممکن است تمام آنچه را که گفته می‌شود درک نکنند، اما گاهی همین سردرگمی هم می‌تواند منبع اضطراب و نگرانی در کودک شود.
نوجوانان هم اطلاعات بیشتری را از اینترنت و به خصوص رسانه‌های اجتماعی به دست می‌آورند و بزرگسالان اغلب از میزان مواجهه نوجوان‌ها با این اخبار و تاثیرات ناشی از آن اطلاع ندارند.
محققان دریافته‌اند که آن دسته از کودکانی که در معرض اخبارهستند، ممکن است علائم بیشتری از آسیب و تروما در رفتار خود نشان دهند. علاوه بر آن می‌توان گفت که کودکانی که اختلال اضطراب دارند، بیشتر اخبار بد را دنبال می‌کنند وهمین هم باعث اضطراب مضاعف در کودک می‌شود.
واقعیت این است که هرچقدر هم که بخواهیم کودکان و نوجوانان را از این اخبار دور کنیم، منابع خبری آنقدر زیاد هستند که باز نتوانیم همه آنها را از دسترس بچه ها خارج کنیم.
اما سوالی که برای بزرگ‌ترها پیش می‌آید این است
“چگونه از سلامت روان کودکان در روبرویی با اخبار بد مراقبت کنیم؟ "
آنچه ما می‌دانیم این است که گاهی دور شدن از سیل اخبار بد بسیار مهم است. هرچند که گفتن این آسان‌تر از انجام آن است.
ادامه دادن به تماشای اخبار ناگوار تکراری چیزی را تغییر نمی‌دهد. خاموش کردن تلویزیون و رادیو موقع اخبار به این معنا نیست که ما بی‌تفاوتیم یا از آنچه اتفاق افتاده کم‌تر ناراحت هستیم، اما می‌تواند به این معنا باشد که ما در حال برداشتن قدم‌هایی برای حفظ سلامت روان و افزایش تاب‌آوری خود و کودکانمان برای مقابله با شرایط سخت پیش آمده هستیم.
در ادامه ما راه‌هایی به شما پیشنهاد می‌کنیم که به شما کمک می‌کند مواجهه کودکان با رویدادهای غم‌انگیز و برون‌ریزی‌های ناشی از آن را مدیریت کنید:
با کودکان صحبت کنیم
بزرگ‌ترها باید با کودکان در مورد آنچه دیده و شنیده‌اند صحبت کنند و شایعات و سوء تفاهماتی را که ممکن است برای کودک به وجود آمده باشد و واقعیت تلقی شود، توضیح دهند و اطلاعات آنها را تصحیح کنند.
به بچه‌ها اطمینان دهیم که برای امنیت او و خانواده تلاش می‌کنیم
بعد از صحبت با بچه‌ها، در صورت تمایل کودک، او را نوازش کنید و به او یادآوری کنید که شما مراقب او هستید و برای امنیت خانواده تلاش می‌کنید. احساس امنیت فیزیکی می‌تواند تاثیر بسیار خوبی در احساس امنیت روانی داشته باشد.
زمان گوش دادن به اخبار مراقب حضور کودکان باشیم
زمانی که درگیر شنیدن اخبار هستید ممکن است چنان غرق اخبار شوید که حتی متوجه نباشید که کودکان در آنجا حضور دارند.
تماشای اخبار با صحنه و صداهای دلخراش نباید در حضور کودکان باشد. ضمن اینکه گوش دادن چند باره به یک خبر ممکن است این ابهام را برای کودک بوجود بیاورد که آن رخداد چند بار اتفاق افتاده است.
بچه‌ها را تشویق کنیم نقاشی بکشند یا نامه بنویسند
کودکان می‌تواند با کشیدن نقاشی یا نوشتن نامه برای خانواده‌های قربانی‌ها، بیمارستان‌ها یا معلمان همدردی خود را ابراز کنند و احساسات خود را بروز دهند. این به آنها کمک می‌کند در فرآیند ترمیم قرار بگیرند و احساس کنند در این روند نقشی هم دارند.
بچه‌ها را تشویق کنیم با دیگر همسالان خود در فضای باز وقت بگذرانند
بازی و فعالیت در فضای باز استرس را در کودک کم می‌کند و عملکرد مثبتی بر روحیه کودکان خواهد داشت. قبل از این که در جمع همسالان قرار بگیرند با آنها صحبت کنید و مطمئن شوید که اطلاعاتی که درباره اتفاقات روز دارند همان‌هایی است که شما به او داده‌اید. خوب است با بزرگ‌ترهای هم‌بازی‌های بچه‌ها درباره مدیریت این شرایط صحبت کنید و راهکارهای خود را به اشتراک بگذارید.
اگر کودکان نشانه‌هایی از اضطراب مانند کابوس یا بی‌قراری در ترک بزرگ‌ترها از خود نشان می‌دهند یا عادات خواب یا خوراکشان به هم ریخته است، حتما تا قبل از این که به مشکلات روحی جدی‌تری تبدیل شود، از یک روانشناس متخصص و مطمئن کمک بگیرید و سلامت روان خود و کودکتان را در اولویت قرار دهید.